Vanaf volgende maand hebben we eerste woensdag van de maand een open avond – laagdrempelig kennismaken met onze groep. Wie weet wat we zijn: Open, informeel, onafhankelijk? We zitten in elk geval stevig. En met onze vrij lange zitperiodes waren we snel vooral alleen lang-zitters. Vast gezellig, maar zou allemaal wat als een zitperiode van 40 minuten ‘onmogelijk’ lijkt omdat je thuis een kwartiertje gewend bent. Skip! Natuurlijk bouwen we in de introductiecursus het zitten op, maar die is er maar eens in het half jaar.
Elke eerste woensdag van de maand zitten we vanaf nu periodes van 25 minuten. Voorafgaand aan de avond is er een halfuurtje voor kennismaking, persoonlijke vragen en een meditatie-instructie. We zitten één of twee periodes samen, drinken thee en sluiten af. Daarna zijn er nog wat optionele zitperiodes zodat het totaal op drie komt. Dat biedt kans om onze groep te leren kennen, zonder ervoor hoeven te “trainen”. Als het klikt helpen we om het zitten op te bouwen.
We blijven andere woensdagen wel de reguliere zitduur aanhouden. Dat is trouwens verre van “onmogelijk” – als je blijft zitten gaat het vanzelf. Het is traditie – Ron Sinnige, die onze groep opgericht heeft, was het zo gewend in retraites met Jeff Shore en in Japan. Zo’n duur is niet beter, maar ik ben het wel gaan waarderen. Het geeft een boel ruimte en het is te lang om maar af te wachten. Het zitten verandert gedurende het zitten – verveling, rust, drukte, pijn, slaap, helderheid, oh-dat-is-de-bel-al. Maar goed, zit je korter dan is dat alles er net zo goed. De oefening is niet de duur, maar zien voor wat het is.